Psychobiologia

Rozmowa w podświadomością dziecka czyli tzw. ,,szeptanki”.

Dzisiejszy artykuł powstał na prośbę wielu osób, które pytają o tzw. szeptanki. ,,Co to są szeptanki?”, ,,kiedy, co i jak mam szeptać swojemu dziecku?”, ,,czy to w ogóle coś pomoże?”, ,,jaki to ma sens, przecież dziecko śpi i nic nie słyszy?”, ,,jak wytłumaczyć dziecku, że to mój konflikt?” etc.

Polecam genialny wykład Pani dr Marzanny Radziszewskiej, która dokładnie i szczegółowo omawia metodę tzw. ,,szeptanek”.

https://www.youtube.com/watch?v=OvdeZ1bzdTQ&t=921s.

Jak i dlaczego dzieci ,,chorują”?

Źródeł ,,choroby” dziecka możemy szukać w :

•przekazie transgeneracyjnym

•okresie plan/cel

•doświadczeniach własnych

•problemach emocjonalnych rodziców.

Co to są przekazy transgeneracyjne?

Przodkowie nieświadomie przekazują nam pewne wiadomości, wskazówki, zasady, zakazy na temat tego, jak powinniśmy postępować w życiu. To zbiór przekonań, wartości, którymi kierujemy się, chociaż nie zostały nam one przedstawione ani wprost, ani świadomie przez członków najbliższej rodziny. Większość osób nie jest świadoma, że mamy takie powiązanie z przodkami – nie tylko rodzicami, ale babciami itd. Przekazy mogą wędrować przez wiele pokoleń, mimo że rzeczywistość i warunki życiowe ulegają zmianie. Jak życie przodków wpływa na nasze losy? Polecam wykład o dziedziczeniu traumy, epigenetyce, ekspresji genowej i przekazie transgeneracyjnym – prof. Jadwiga Jośko-Ochojska https://www.youtube.com/watch?v=ebRlI6zx79k

Okres plan/cel.

Okres plan/cel (projekt/cel) jest to czas, w którym rodzice nieświadomie tworzą plan na życie dziecka, a następnie dziecko ten plan realizuje (również nieświadomie). P/C to indywidualny dla każdego z nas przepis na życie, matryca, na której budowany jest cały plan życia. To warunki w jakich możemy żyć oraz istnieć. Wszystko co dzieje się w tym okresie, to jakie emocje przeżywają rodzice, z jakimi problemami się mierzą zostaje zapisane w podświadomości ich dziecka. Okres Plan/Cel obejmuje 9 miesięcy przed poczęciem, poczęcie, ciążę, poród i pierwszy rok życia dziecka. Więcej na ten temat znajdziesz tu: https://zgoda-na-to-co-jest.pl/okres-plan-cel/.

Doświadczenia własne.

Nawet noworodki mogą przeżywać własne konflikty np. konflikty separacji w sytuacji kiedy po porodzie, z różnych przyczyn zostaną oddzielone od matki (np. umieszczenie w inkubatorze, reanimacja matki, porzucenie i oddanie do adopcji).

Następnie w czasie swojego życia dziecko doświadcza wielu sytuacji, w których odczuwa ból, tęsknotę czy cierpienie. Z naszego ,,dorosłego” punktu widzenia dziecku nie dzieje się krzywda, a dla naszego syna/naszej córki to ,,koniec świata” np. dziecko chce coś powiedzieć/pokazać i jest zbywane brakiem czasu, koledzy się z niego śmieją, mama musi nagle wyjechać na kilka dni, dziecko trafia do szpitala i nie ma kontaktu z rodzicami, pojawienie się nowego członka rodziny itd.

Odczucia z dzieciństwa zapisują się w podświadomości jako ,,program”, który jest gotowy do uruchomienia, gdy w przyszłości pojawi się doświadczenie o podobnym wydźwięku emocjonalnym. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ zadaniem mózgu jest za wszelką cenę utrzymać nas przy życiu. Każdą sytuację konfliktową/stresową zapisuje on jako ,,niebezpieczeństwo”. I nieważne czy to niebezpieczeństwo jest realne czy tylko wyobrażone. Dla mózgu nie ma to żadnego znaczenia. Uruchamia on specjalny biologiczny program, którego zadaniem jest pomóc nam uporać się z sytuacją, z którą przyszło nam się mierzyć.

Problemy emocjonalne rodziców.

Bieżące stresy rodziców dzieci podświadomie ,,biorą na siebie” i przeżywają je w swojej fizyczności odciążając tym samym mamę lub tatę, aby ci mogli dalej funkcjonować i wypełniać swoje obowiązki. Pamiętajmy, że małe dziecko jest całkowicie uzależnione od swoich rodziców. Oni zapewniają mu schronienie, ciepło, ubranie, jedzenie, zaspakajają wszystkie potrzeby. Bez ich opieki dziecko by nie przeżyło.

Mózg dziecka a wiek.

Żeby zrozumieć sens opowiadania dziecku historii, która wywołuje u niego zmiany ,,chorobowe”, określone zachowanie czy inne problemy, powinniśmy wyjść od tego jak funkcjonuje mózg dziecka na poszczególnych etapach jego rozwoju. Jak widzimy z obrazków zamieszczonych powyżej u dzieci:

  • 0-2 r.ż – mózg funkcjonuje na częstotliwości fal delta (0,5-3Hz) co odpowiada stanowi głębokiego snu
  • 2-7 r.ż – mózg funkcjonuje na częstotliwości fal theta (4-7Hz) co odpowiada stanowi hipnozy, sugestii, medytacji
  • 7-12 r.ż. – mózg funkcjonuje na częstotliwości fal alfa (8-13Hz) co odpowiada stanowi lekkiej medytacji, głębokiego relaksu
  • >12 r.ż. – mózg funkcjonuje na częstotliwości fal beta (14-35Hz) co odpowiada stanowi koncentracji, uwagi, racjonalnemu myśleniu i podekscytowaniu
  • Fale gamma (>35 Hz) – są najszybszymi falami mózgowymi i dotyczą jednoczesnego przetwarzania informacji z różnych obszarów mózgu. Umysł musi być cichy, aby uzyskać dostęp do fal gamma. Aktywność tej częstotliwości odnotowujemy w stanach odczuwania miłości i altruizmu.

Szeptanki. Od czego zacząć?

Przede wszystkim cofnąć się pamięcią wstecz i zobaczyć co wydarzyło w życiu rodziców lub dziecka. Jakie stresy, konflikty emocjonalne ostatnio przechodzili, czego doświadczali, z czym musieli się mierzyć i jakie w związku z tym mieli odczucia.

Kiedy uda namierzyć się sytuację, która doprowadziła do tego, że stres zamanifestował się na poziomie ciała dziecka można opowiedzieć mu całą historię i zwolnić z ,,brania” choroby na siebie.

Szeptanie a wiek dziecka.

Z metody szeptania przez sen możemy korzystać do ok. 7-10 roku życia. Musimy jednak pamiętać o odpowiednim doborze słów, uzależnionym od wieku dziecka. Mówimy takim językiem żeby dziecko nas zrozumiało.

Do 2-3 roku życia możemy opowiadać dziecku historię wprost, na ,,jawie” np. jak się bawi ponieważ rozmawiamy z jego podświadomością. Jeżeli ten sposób nam nie odpowiada możemy pracować z dzieckiem jak śpi lub przeprowadzić ją ze zdjęciem dziecka.

Z 4-5 latkiem już nie rozmawiamy w ten sposób ponieważ włączy już swój rozum i będzie próbował przepuścić to przez racjonalny umysł na poziomie swoich możliwości poznawczych.

WAŻNE! Z tej metody możemy korzystać także kiedy pracujemy z dzieckiem adoptowanym.

Kto może szeptać?

Najlepiej jak historię opowiada osoba, której ona dotyczy. Mama, tata, babcia, dziadek. W sytuacji kiedy jeden z rodziców nie jest na to gotowy albo nie ma przekonania do tej metody jego historię może opowiedzieć drugi rodzic albo dziadkowie, którzy wiedzą jakie problemy emocjonalne przeżywają rodzice dziecka albo jedno z nich.

Rozmowa z dzieckiem. Oto twoja historia kochanie…


• Opisz, jak funkcjonuje automatyczny mózg. Pomocne są metafory.
• Zachowujesz się…, masz objawy…, ponieważ wydarzyła się taka historia…
• Ta historia należy do…, a twój mózg zapamiętał ją tak, jakby była twoja.
• Dziękuję kochanie, że byłaś/łeś taka/i wspaniała/y.
• Możesz już przestać zachowywać się w ten sposób… i zacząć zachowywać się…
• Jesteś bezpieczny i kochany…

Pomocne metafory.

• Plecak z prezentami od rodziców i przodków, z którego można wyjąć rzeczy bezużyteczne i zastąpić je użytecznymi.
• Komputer i oprogramowanie.
• Zapisanie na kartce problemu i przekazanie przez dziecko kartki osobie, która przeżyła konflikt (mamie, tacie…)

Pokaż dziecku rozwiązanie jego problemu.

• Mózg dziecka nie należy do nas, sam zadba o uzdrowienie. Wie, jak to zrobić…
• Historię można opowiadać dziecku, gdy śpi, gdy się bawi lub przeprowadzić ją ze zdjęciem dziecka.
• Gdy rozmawiamy wprost ze starszym dzieckiem, możemy używać metafor.

Dziecko przyjmuje to w bardzo prosty sposób… Słowa płynące do niego z miłością, w dobrej intencji i z przekonaniem wywierają na nie dobry wpływ. Poprawa następuje bardzo szybko. Racjonalne myślenie nie jest zwykle u dziecka rozwinięte na tyle, by je blokować…

Co blokuje wyzdrowienie?

• Zwróć uwagę na swoje wątpliwości, które mogą utrudnić wyzdrowienie dziecka pozostającego pod Twoją opieką.
• Pracuj z „całkowitą pewnością”: to tak właśnie działa – z podświadomości do podświadomości. •Poczucie winy rodziców blokuje możliwość zmian u dziecka!
• Jeśli problem emocjonalny rodziców nie został rozwiązany, dziecko może dalej mieć „potrzebę” jego rozwiązywania poprzez swoją fizyczność.

Jeżeli uważasz, że zamieszczane przeze mnie treści są ciekawe zostaw proszę komentarz, subskrybuj i poleć znajomym. Będę Ci ogromnie wdzięczna.

Zapraszam na konsultacje indywidualne Kontakt

Jeden Komentarz

Dodaj komentarz

%d bloggers like this: